Weer foto's maken...

Toen ik vandaag thuis kwam van 'n ritje fietsen was 't even helemaal mis met Cree. Ze kon nauwelijks meer lopen. Had allemaal roos op d'r koppie, iets wat ze altijd heeft als ze stress heeft. En ze had zichtbaar pijn. Ik naar kliniek van Maarten gebeld, helaas hij was er niet en ook niet te bereiken ivm congres in buitenland. Toen m'n eigen dierenarts hier in Zoetermeer gebeld. Ik mocht meteen komen.
Hele verhaal verteld, van operatie, wel kanker, geen kanker, artrose, etc etc. Temperatuur opgemeten, aan d'r poot trekken en draaien, grommen, en daarna de DA aflikken :-)
Besloten om de pijnstillers die ik al van Maarten per post had ontvangen, iets op te hogen en maandag foto's te maken van alle 2 haar schouders en ellebogen.
Verder mag ik haar tot die fotosessie alleen aan de lijn uitlaten en zoveel mogelijk rust geven.

Ik ben zo blij dat ik geen moeder ben! Het zien van de pijn bij Cree gaat me al door merg en been, laat staan dat het je eigen vlees en bloed is. Al voelt het wel alsof ze m'n kind is :-)

Nou ik hoop dat ze bij Proteq nog kunnen lachen als er weer 'n nota van ons komt. Ze zullen zich wel afvragen of ik haar als fotomodel aan het klaarstomen ben met al die foto's.
Ik hoop dat we maandag weer iets meer weten van die foto's. Je blijft twijfelen is het misschien toch kanker ? Maar goed als dit het beeld is bij artrose, dan weet ik niet of ik hier blij mee moet zijn. Een hond die zich amper kan en mag bewegen is ook niks. Nu maar hopen dat die medicijnen iets gaan doen en verder veel vertroetelen.