Geen lange wachttijden, meteen aan de beurt, ze wisten al dat de Koninqing eraan kwam :-) Nog even een schouder onderzoekje met sjorren en trekken, dat vond ze niet leuk, grom en piep. Bloedafname voor 'n organen onderzoek (moest ik extra aanvragen, maar ik dacht nu we er toch zijn..., dan maar meteen de full package, ja toch,niet dan?) Kwartiertje wachten. Alles was goed. Crady kreeg een middel dat ze rustig zou worden en spoedig vielen haar ogen dicht en liep 't kwijl uit haar bek. De assistente kwam haar halen, ze gingen haar klaar maken voor de kijk operatie.
Afgesproken was dat ik mee mocht kijken en dat we tijdens de operatie zouden beslissen of het noodzakelijk was om te opereren. Het wachten duurt dan ineens lang, ze zouden me toch niet vergeten zijn ? Eindelijk, ik mocht komen. Van Crady was niets meer te zien, die lag onder de operatie lakens. Het tv scherm stond al aan en ik kon zo meteen mee in een live Medisch Centrum West aflevering (ja ja sorry zo lang is het ongeveer geleden dat ik tv heb gekeken :-)
Er werd al snel duidelijk dat er veel artrose te zien was. Op het filmpje zijn dat die wapperende witte onderwater planten.... Maar opeens kwam de hunebed in beeld, jeetje wat een kei was dat. Maarten (de orthopeed) zei nog nooit zo'n groot stuk gewoekerd bot te hebben gezien. Ja, ja, je bent een speciaal hondje of niet!
Er is een poging gedaan om het via de kijk-operatie-gaatjes weg te halen, maar dan was hij 3 uur bezig geweest. Besloten is dus dat het eruit moest en er een grotere snede gemaakt moest worden. Zo gezegd zo gedaan. Ik kreeg de steen van 1 van de assistentes meteen toegereikt om 'm van dichtbij te bekijken. Erg imposant kan ik je zeggen. Crady kon weer dichtgenaaid worden, langzaam bijkomen en voor mij was er tijd om in het o zo gezellige Eersel in de plaatselijke brasserie te gaan brunchen en wat vriend(in)nen te bellen om bij te praten.
Rond 1 uur was ik weer terug. Crady lag nog heerlijk te snurken met af en toe een klaaglijk gejank tussendoor. De assistente stelde me gerust dat het niet van de pijn was, ze had een flinke pijnstiller gekregen, maar dat dat het bij effect is van de narcose en het weer wakker worden. Ik vertrouwde haar maar op d'r blauwe ogen, maar m'n "moeder" hart verscheurde bijna bij het zien van dat zielige hoopje hond.
Maarten kwam er nog even bijzitten en vertelde dat ze dus artrose heeft en het vocht wat hij uit haar gewrichten heeft gehaald middels een punctie troebel was. Dit gaan ze opsturen naar Utrecht en met 'n dag of 10 hebben we daar de uitslag van. Hij denkt aan reuma. Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe die hunebed nu in haar schouder terecht is gekomen en ik weet ook niet meer of ik het gevraagd heb en of ik daar antwoord op heb gekregen..... Over 6 weken moeten we terug en dan zal ik een vragenlijstje maken, beter!
De terugreis ging prima, ik had de kachel tot de tropische temperaturen van 25graden laten oplopen, want Cree was 'n beetje bibberig van de narcose. Het snot wat mij al dagen dwars zit in m'n hoofd begon ook rijkelijk te stromen, je kan 't maar kwijt zijn. Thuis heel voorzichtig bij het grasveldje uit de auto getild, plasje doen Crady? No way, ze wilde naar huis, nog 'n keer vriendelijk vragen.... Noppes, hare majesteit heeft geen zin om te plassen. Later begreep ik waarom..., ze laat 't gewoon lopen, net zo makkelijk :-) Voor vandaag zullen we 't door de vingers zien. Nu mag je even zielig zijn, morgen weer gewoon 'n stoer wijf, ik hou niet van watjes !!
Binnengekomen strompelde ze linea recta naar de keuken en ging daar voor het aanrecht zitten met zo'n blik van, En nu eten. Mandje voor de bank gezet, haar voerbak erbij, 1 onsje Duck erin, ik óp de bank met een bord zuurkool van de liefste buurvrouw van NL en nu verplicht samen 'n avondje rust houden. Goed voor ons alle 2. Vannacht ga ik 'n nachtje op de bank slapen, ze mag voorlopig niet naar boven en ik wil haar nu even niet alleen laten. Je moet er wat voor over hebben. Gelukkig slaapt m'n bed zo beroerd, dat ik 't verschil niet zal merken. Misschien ga ik nog wel bij Cree in d'r mand liggen, eens kijken of dat comfortabel is.
Ze ligt nu rustig te slapen dus alles lijkt goed te gaan.
Ik zal 'm ook nog even op youtube zetten, want hij is wel erg klein zo....
http://www.youtube.com/watch?v=HskrtZUaxMI
Al het gewapper wat je dus in beeld ziet is artrose. Bij ongeveer 15 sec zie je onder in beeld rechts de "knikker". Later in de film is de DA hem aan het lossnijden om later operatief te verwijderen.
De camera gaat even uit beeld omdat ik me rotschrok van 'n grote Bordeaux Dog die ineens begon te snurken, en ik had 'm nog niet zien liggen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten