Vannacht was Crady ineens niet lekker. Ze slaapt naast mij in d'r mandje en tot 4x toe kreeg ik vannacht een natte snuit in m'n gezicht. Zodra ik enig teken van leven vertoonde begon ze zachtjes te piepen. Nou dan weet ik wel hoe laat het is. Snel een badjas en slippers aan en madam naar beneden gedragen, voordeur open, en voordat ik haar een riem om kon doen scheurde ze al naar buiten.
En zo kwam het dat ik tot 4 x toe in het donker met m'n badjas en slippertjes achter haar aanrennend de hoek van de straat heb bereikt. Ze was vreselijk aan de diaree en moest ook overgeven.
Vanmorgen toch maar gewoon mee naar kantoor genomen. We moeten daar met de lift naar 3 hoog en we hebben dit lift-ritje 3x gedaan, voordat ik uberhaupt kon beginnen aan m'n werkdag. Elke keer als we net weer boven waren, begon ze weer te piepen en te smakken of kokken. Hup weer de tuin in en jawel hoor het kwam er aan alle kanten uit.
Tegen de middag vertrouwde ik het niet meer en heb m'm moeder even gebeld of die met Cree bij haar dierenarts langs wilde gaan. Zo gezegd zo gedaan.
De DA denkt dat ze overgevoelig is voor het nieuwe medicijn Trocoxil - Mavacoxib. Dit medicijn is pas een maand op de markt en de bijwerkingen kloppen met de klachten. Ze heeft 'n spuit ( cerenia ) gehad en weer andere medicijnen. En jawel, het lijkt erop dat ze nu wat rustiger is.
We kijken het weer even aan....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten