HIGHYARD LUCKY'S BYGGET CRADY

Flatcoated Retriever teefje van 25-04-2002 / 02-07-2010
Vader: Björshults Pang I Bygget
Moeder: Beam Me Up Murphy
7 broers en 2 zussen.
op alle foto's kan je klikken voor groot formaat.

zaterdag 31 juli 2010

The End.....

Gisteren was het al weer 4 weken geleden dat Creetje in m'n armen is ingeslapen, weg, voor altijd. Het gemis is vreselijk. In de kleinste suffe dingen in het dagelijks leven...

Gisteren heb ik ook samen met mams de as van Cree uitgestrooid in het Balijbos, op onze favo plek. Ergens op een bruggetje waar ik 's avonds vaak met haar naartoe liep. Verboden gebied, (vogelreservaat) leuk, want spannend moest het zijn! Het werd echt onze plek. Ik ging daar dan zitten, met m'n benen bungelend net boven het water. Cree zwom dan gezellig rondjes onder mij door en liep wat te tuinieren aan de kant. We zagen er al heel wat keren de zon aan de horizon verdwijnen. Ik ging er naartoe om m'n hoofd leeg te maken als ik 't druk had gehad, als ik verdrietig was, als ik blij was, of als ik gewoon even over dingen wilde nadenken. En Cree had altijd door in welke stemming ik was, ze paste haar gedrag daar feilloos op aan....

Nu zat ik daar weer, met de as in m'n handen van wat nog over was van mijn lieve wijfie... ik heb haar losgelaten in het water. Ik zal naar deze plek blijven gaan om aan haar te denken en ook weer om verdrietig en blij te zijn. De herinnering zal blijven hoe zij mij altijd weer op wist te beuren en ik hoop dat ze dat op afstand zal blijven doen....



Dag lieve Cree je was met recht m'n shadow en als ik bij ondergaande zon op 't bruggetje zit en de schaduw achter mij zie verdwijnen weet ik dat je toch 'n beetje bij me bent.....

Hier sluit dan ook het blog van Highyard Lucky's Bygget Crady, ik zal verder geen verhalen meer schrijven op dit blog.

dinsdag 6 juli 2010

Crematie

Morgen is de crematie van Cree en over 'n poosje krijg ik dan de as om uit te strooien in de Balij hier achter m'n huis bij haar favo bruggetje.

Vandaag een email ontvangen van dr Rutteman. Vrijdagavond hebben ze haar buik en borstholte onderzocht, het eerste resultaat was dat er wel 'n plekje in de milt was, maar te klein om hinder van te hebben. Rond de schouder en in het bot waren de veranderingen wel vrij uitgebreid.... De pathaloog heeft maandag nog verdere sectie gedaan en daar krijg ik later de uitslagen van.
Ongelooflijk dat kanker zo snel kan toeslaan. In april heb ik al die foto's van haar schouder laten maken, zag je een klein zwart vlekje en nu 3 maanden later is haar hele schouder aangetast.

En verder....., is het vreselijk stil in huis, op kantoor, in de auto. Denk ik de hele dag aan haar, bij alles wat ik doe, zit ze nog in m'n systeem, het is gewoon kut !!!
En dat zal nog wel even duren. Binnenkort krijg ik de uitslagen van de patholoog en de as uit het crematorium en daarna sluit ik dit blog.......



De laatste middag met Crady


laatste yoghurtbakje uitlikken.


en Isa & Meggy met lieve ballonnen


vrijdag 2 juli 2010

Dag m'n lieve schele klikobakkie...

Trusten lieverd..

Waarom jij kom ik nooit te weten,
ik wilde nog zo graag voor je zorgen.
Intens verdrietig nooit meer te kunnen zeggen;
Trusten lieverd, tot morgen!

You are so beautiful... (youtube)

Voor Crady...

Daar zit ze
Met haar natte neus
Haar mooie vacht
Zo serieus
Ze kent je als geen ander
Ze kent je door en door
Ze kent al je stemmingen
Daar heb je een vriend voor
Bij verdriet met tranen
Likt ze die af
De enige echte vriend
Die moedig is, niet laf
Die voor je wil vechten
Waar je maar gaat
Die je trouw is
En bent waar jij staat
Kijk in d'r ogen
Dan weet je wat ik bedoel
Dan weet je heel zeker
Een vriend met gevoel
Zij is jouw alles
je wil haar nooit kwijt
Maar je moet eraan geloven
Eens komt die tijd
Dan in mijn gedachten
En in mijn hart
Zal ze altijd leven
En tot die tijd
Zal ik haar alle liefde geven

donderdag 1 juli 2010

Twijfel

Vandaag ging 't absoluut niet goed met Cree. Allerlei kleine dingetjes die te lang zijn om op te schrijven, maar 't gevoel komt steeds dichterbij dat ik afscheid van haar moet nemen. Om 5 uur nog even langs de dierenarts geweest om te kijken wat die ervan denkt.
Niet veel wijzer van geworden...., IK moet de beslissing nemen.... en het is zo'n mega zware beslissing. Ik zie dat ze achteruit gaat, hard achteruit gaat, m'n verstand zegt; laat haar gaan voordat ze echt veel pijn krijgt, en m'n hart wil haar niet kwijt, m'n allesie....

De hele dag heeft ze meer dood dan levend op kantoor met haar ziel onder d'r poot gelegen, wilde niet wandelen, en ik dacht, dit is het teken van haar.
Ben ik na het bezoek aan de dierenarts nog even naar het water gegaan in de Balij en dan is ze weer zo blij als 'n klein kind..... Fuck fuck ik weet 't niet.....
We zijn net weer thuis van het water feestje en nu ligt ze weer als 'n dood vogeltje heel zielig te kijken, te steunen, te kreunen....

Het voelt alsof ik een moord ga plegen, m'n hoofd barst uit elkaar, ik wil haar niet kwijt !!! Voel me radeloos, voor het eerst in die ruim 8 jaar begrijpen we elkaar niet, ik kon altijd met haar lezen en schrijven, we hadden geen eens woorden nodig om te communiceren, en nu kijkt ze me met zo'n blik aan waarvan ik niet weet wat ze bedoeld.... ik voel me schuldig.....
Wat moet ik doen lieve Cree ?