Gisteren is Crady mee geweest naar de training van de C groep. Ze heeft een paar dummies mogen halen, was daar dolgelukkig mee, maar moet dat nu weer bekopen met veel pijn.....
Het blijft erg moeilijk om te zien dat m'n kleine wijfie last heeft van die rotziekte. Konden we de afgelopen week de medicatie op een laag pitje zetten. Vandaag maar weer even een flinke shot geven.
Ik zal moeten blijven schipperen tussen nog 'n leuk en kwalitatief goed leven en veel rust, lees saai leven.... en da's lastig kan ik je vertellen. In elk geval besloten dat ik haar nu echt niet meer laat apporteren. We houden het maar bij lekkere wandelingen en vooral veel zwemmen. Het is er het weer ook naar, dus dat komt wel goed.
Ik weet dat het straks ineens heel hard kan gaan. Volgens mij hebben we het echt in het begin stadium kunnen constateren en zit het nog allemaal in het kapsel van haar schouder. Zodra dit echter gaat oversteken naar haar botten is het einde zoek.... Tot die tijd dus maar mega veel van elkaar genieten en dat doen we dan ook. Vandaag even een rustdag, lekker trippen op de tramadol en morgen hopelijk weer 'n duik in de zee van Scheveningen :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten